Het Mullerthal, vaak de “Kleine Luxemburgse Zwitserland” genoemd, is een landschap dat zich laat lezen als een boek van steen, water en bos. In de herfst toont het gebied zijn meest poëtische gezicht: goudkleurige beuken, mosgroene rotsen en kabbelende beken die uitmonden in feeërieke watervallen.

• Schiessentümpel – De iconische waterval met zijn eeuwenoude stenen brug is misschien wel het meest gefotografeerde plekje van Luxemburg. Toch weet elke lichtval er opnieuw een ander verhaal te vertellen: nevelige ochtenden, zacht gouden avondlicht of stromend water dat als zijde langs de rotsen glijdt.

• Huel Lee – Deze mysterieuze holle rotswand, ooit gebruikt als steengroeve, ademt geschiedenis en stilte. Het zachte licht dat door de spleten binnenvalt, tekent patronen op de muren en benadrukt de kracht en fragiliteit van de natuur tegelijk.

• Kallektuffquell – Een sprookjesachtige bron waar water zich in dunne slierten over met mos begroeide kalksteen laat neerdruppelen. Hier lijkt de tijd stil te staan: elke druppel bouwt mee aan een levend kunstwerk dat voortdurend verandert.

Deze fotoreeks vangt de ziel van het Mullerthal: een landschap dat tegelijk intiem en monumentaal is, gevormd door eeuwenlange samenwerking van water, steen en bos.